Sezon aktywności kleszczy zaczyna się w już marcu i trwa do listopada. Największą aktywność wykazują one od końca kwietnia do czerwca oraz we wrześniu i październiku. Jednakże zmiany klimatyczne obserwowane w ostatnich latach spowodowały zmiany okresów aktywności kleszczy. Ciepłe zimy i duża wilgotność w niektórych środowiskach są przyczyną wydłużenia okresów aktywności kleszczy.

Kleszcz pajęczak zaliczany do rzędu roztoczy bywa częstym towarzyszem miłośników przyrody i lasów. Dorosłe osobniki osiągają kilka mm długości (samice do 4mm, samce 2,5mm). Kleszcze są pasożytami zewnętrznymi głównie kręgowców, czyli ludzi i zwierząt. Kleszcze przechodzą  3 fazy rozwoju: larwy, nimfy aż do postaci dorosłej. W każdej postaci rozwoju kleszcz potrzebuje do bytowania krwi. Cykl rozwojowy trwa 1-3 lata w zależności od panujących warunków. Kleszcze występują w różnego typu siedliskach. Ich rozmieszczenie związane jest z preferencjami wilgotnościowymi i termicznymi oraz żywicielskimi poszczególnych gatunków.
W faunie Polski stale występuje około 20 gatunków, w tym najczęściej występujące to:  obrzeżek gołębi, kleszcz pospolity i kleszcz łąkowy. Kleszcza pospolitego możemy spotkać w wilgotnych lasach, przede wszystkim w lasach mieszanych i liściastych porośniętych paprociami, jeżynami, jagodami i czarnym bzem. Kleszcze łąkowe bytują w zadrzewionych dolinach rzek, na obrzeżach jezior i polan leśnych, w bagnistych lasach mieszanych, na łąkach i zakrzewionych pastwiskach.
Niestety we własnym domu również nie możemy czuć się pewnie. Tutaj bowiem możemy spotkać obrzeżka gołębiego. Ze względu na to, że obrzeżki gołębie bytują w bezpośrednim sąsiedztwie człowieka i wytwarzają ślinę zawierającą silnie toksyczne substancje, zaliczane są do najgroźniejszych w Europie kleszczy. Ukrywają się one w szparach, w ścianach, futrynach oraz pod różnymi przedmiotami znajdującymi się np. na strychach  (np. pudełkami, kamieniami, starymi meblami).

Kleszcze przyciąga zapach ludzkiego potu i ciepłota ciała oraz wydychany przez nas dwutlenek węgla. Wybierają miejsca na ciele nieowłosione, o cienkiej skórze i dobrze ukrwione. Przebijają skórę, wpuszczają substancję znieczulającą i mocno się wbijają. Kleszcz ssący krew może powiększyć swój rozmiar nawet 200 razy.Atakują szybko i skutecznie. Swoje ofiary wyczuwają już z odległości 20 m. Wkłuwając się w ciało, wprowadzają wraz ze śliną substancje znieczulające, dzięki temu na swoich ofiarach mogą żerować niezauważone nawet kilka dni. Kleszcze, bo o nich mowa,  przenoszą liczne wirusy, riketsje i inne bakterie, pierwotniaki oraz robaki wywołujące groźne dla człowieka i zwierząt choroby. Wśród nich najszerzej rozpowszechnione w Europie (w tym także w Polsce) są borelioza i kleszczowe zapalenie mózgu. Kleszcze są groźne nie tylko z uwagi na przenoszone choroby.
Poważne konsekwencje może wywołać samo pasożytowanie kleszcza na żywicielu. Podczas ukłucia kleszcz wstrzykuje substancje, które mogą wywołać silne reakcje organizmu, od długo utrzymujących się zmian skórnych i opuchlizny do nawet wstrząsu anafilaktycznego, który w przypadku nieudzielenia szybkiej pomocy medycznej może spowodować śmierć człowieka. Reakcje na ukłucia kleszczy zależą od wrażliwości osobniczej. Najbardziej narażeni są alergicy, dzieci i osoby starsze.