Motyle wielu osobom kojarzą się z pięknem. Wywołują tym samym bardzo ciepłe i pozytywne odczucia. Jednak mało kto zdaje sobie sprawę, że wiele gatunków motyli to zwyczajne szkodniki, które są utrapieniem w sadach, na polach oraz w magazynach i przechowalniach, oraz naszych domach.
Idealnym przykładem takiego uciążliwego szkodnika w magazynach, przechowalniach, sklepach oraz naszych domach jest niepozorna omacnica spichrzanka (Plodia interpunctella).
Ten niewielki motylek z rodziny omacnicowatych (Pyralidae) spośród wszystkich szkodników magazynowych jest najczęściej występującym organizmem niepożądanym w gotowych produktach spożywczych w Polsce.
Jak to się stało, że organizmy utożsamiane z życiem na otwartych przestrzeniach mogą bytować tylko i wyłącznie w zamkniętych pomieszczeniach? Odpowiedź jest bardzo prosta. Motyle zaliczane są do najbardziej zaawansowanej ewolucyjnie grupy owadów, stąd konieczność łatwego zdobycia potrzebnego pokarmu wymogła na omacnicy zmianę środowiska życiowego. Leniwe motyle już około 10 000 lat temu zorientowały się, że składowane przez człowieka płody rolne w większej ilości są atrakcyjnym, stałym źródłem pożywienia. Któż nie połaszczył by się na tak łatwy, łakomy kąsek? Dlatego w imię powiedzenia byt określa świadomość motyle te zrezygnowały z wolności i wybrały zaciszne spichlerze, przechowalnie i magazyny jako środowisko życia.
Młode larwy mają barwę białą lub bladożółtą z czerwonobrązową główką oraz tarczką tułowiową i odwłokową. Wraz z dalszym rozwojem barwa ich ciała zmienia się w zależności od zjadanego pokarmu na zielonkawą, bądź różowo-brązową. Na głowie larw po obydwu stronach znajduje się 5-6 plamek wzrokowych, odbierających bodźce świetlne. Postać larwalna nie widzi kształtów, rejestruje tylko natężenie światła od którego ucieka. Gąsienica posiada zamiast nóg tzw. nibynóżki potocznie zwane posówkami na 3-6 i 10 segmencie odwłokowym. Mimo tak prymitywnej budowy kończyn jest ona w stanie się poruszać, może nie tak szybko jak mrówki czy karaczany, ale wystarczająco, by znaleźć sobie dogodne miejsce bytowania i żerowania. W warunkach optymalnych, czyli w temperaturze 26oC i 75% wilgotności względnej powietrza stadium larwalne trwa 6-8 tygodni, w tym czasie gąsienica przechodzi 5-6 (7) linień, drążąc w produktach spożywczych tunele i zanieczyszczając je odchodami.
Autor artykułu: mgr inż. Ewa Sady, SGGW
cały artykuł na stronie www.szkodniki.waw.pl