Niecałe 2 lata temu Dyrektor Generalny Firmy Carsekt Sp. z o.o. został poproszony przez administratorów strony www.e-dach.pl o napisanie artykułu na temat korozji drewna. Dzisiaj przypominamy na naszym blogu ten artykuł.
Korozja biologicznego drewna obejmuje procesy biologiczne niszczące materiał drewniany na wszystkich etapach, od wzrostu do finalnego zużycia jako surowiec energetyczny w reakcji spalania.
Drewno pod względem chemicznym składa się z celulozy, ligniny, hemicelulozy oraz niewielkich ilości żywic, tłuszczów, białek i substancji mineralnych. Podstawowymi czynnikami, które wpływają na degradację drewna są: warunki atmosferyczne, grzyby i owady. Korozja wywołuje zmiany w strukturze oraz we właściwościach fizycznych i chemicznych drewna. Zmiany te zachodzą niezależnie od siebie, jednak mogą się nawzajem potęgować, co w rezultacie prowadzi do zniszczenia materiału. Warunkiem żywotności i wytrzymałości konstrukcyjnej drewna jest przestrzeganie następujących zasad: odpowiedni skład gatunkowy drzewostanów, prawidłowa gospodarka leśna, uzyskanie wieku rębności, właściwa pora ścinki i wywozu drewna, odpowiednie warunki przetarcia surowca, przechowywanie w odpowiedniej temperaturze i wilgotności, branie pod uwagę czynników biodegradacyjnych na etapie projektowania konstrukcji, wykonawstwa oraz eksploatacji.
Pozyskiwanie Pozyskiwanie drewna przed uzyskaniem wieku rębności, w szczególności drewna iglastego wytwarzającego twardziel najczęściej wykorzystywanego do celów konstrukcyjnych, daje kiepski materiał o niskiej gęstości spowodowanej przewagą warstwy bielastej, małej odporności na grzyby i owady (wyższa wilgotność i mniejsza twardość). Pień sosny w przekroju poprzecznym składa się z ciemnego rdzenia zwanego twardzielem, wokół niego koncentrycznie ułożone są roczne słoje warstwy bielastej od zewnątrz otoczone korą. Pod względem konstrukcyjnym, wytrzymałościowym oraz odporności na grzyby i owady zdecydowanie większą wartość ma drewno zawierające przewagę twardziela nad bielem. Najczęściej drewno pozyskiwane jest z lasu w okresie letnim, w okresie intensywnej wegetacji. Latem (w związku ze wzrostem) drewno ma wyższą wilgotność, co wpływa bezpośrednio na podatność surowca na rozwój sinizny i pleśni w wysokich letnich temperaturach. Suszenie tarcicy z wyższego progu wilgotności powoduje pęknięcia, które negatywnie wpływają na jej późniejsze walory estetyczne i konstrukcyjne oraz stwarzają warunki do zagnieżdżenia jaj owadów oraz zarodników grzybów. W okresie letnim przypada również okres rujki szkodników, które mogą zostać zawleczone z transportem do tartaku i tam infekować wyrobione drewno. Drewno po ścince powinno być jak najszybciej przetarte i pozbawione kory, w przeciwnym razie dochodzi do sinizny wywołanej przez niedoskonałe grzyby oraz do atakowania warstw bielastych przez szkodniki rozwijające się w martwej korze. Materiał przetarty powinien być przechowywany z dala od drewna w balach i kory, w miejscu osłoniętym od bezpośredniego działania słońca i deszczu oraz na przekładkach pozwalających na prawidłowe przewietrzanie. Rzeczywistość jest jednak inna. Z oszczędności placu i materiału, tarcica z korą w sąsiedztwie świeżo transportowanych z lasu bali, leży na nierównych, cienkich przekładkach, w wyniku czego krzywi się i sinieje, pęka od piekącego słońca lub absorbuje wodę z opadów, zbiera jaja szkodników oraz zarodniki grzybów i czeka na „szczęśliwego odbiorcę”.
Projektowanie i wykonawstwo Następnymi mankamentami są błędy w projektowaniu i wykonawstwie konstrukcji drewnianych. Do podstawowych należy stosowanie surowego drewna nie poddanego impregnacji, bądź poddanego nietrwałej metodzie powierzchniowej, która po paru latach nie chroni już drewna. Mało kto zdaje sobie sprawę, że zabarwione na zielono drewno nie daje żadnej gwarancji trwałości na przyszłość. Udowodnione jest, że jedyną skuteczną metodą zabezpieczającą na długie lata materiał drewniany jest impregnacja ciśnieniowa.
Brzemienne w skutkach są błędy konstrukcyjne powodujące zaciekanie, zawilgocenie oraz podtapianie konstrukcji - tworzy to warunki do rozwoju grzybów, glonów, mchów i porostów. Z kolei brak lub nieprawidłowa wentylacja poddaszy i przestrzeni pod pokryciem dachowym stwarza warunki (wzrost temperatury i wilgotności) rozwojowi grzybów i larw szkodników. Do podstawowych błędów w eksploatacji domów i konstrukcji drewnianych należą: brak okresowego odnawiania powłok ochronnych na elementach drewnianych narażonych na działanie czynników atmosferycznych oraz tworzenie z domów mieszkalnych szczelnych, zaizolowanych termosów. Najprostszą naturalną metodą walki z grzybami jest ruch świeżego powietrza wentylujący drewniane konstrukcje.
Tutaj link do artykułu: http://www.e-dach.pl/a/3049,korozja-drewna