Kiedy wszedłem kilkanaście lat temu na szczyt góry pomyślałem: tak Bóg patrzy na świat. Nie przypuszczałem wtedy, że zostanę alpinistą przemysłowym i jak Stwórca będę zerkał w dół. Minęło kilka lat od czasu kiedy założyłem firmę ICONA zajmująca się renowacją architektury zabytkowej z dostępu linowego.
Dlaczego zabytki? Trochę zadecydowało przeznaczenie, innymi słowy los a trochę moja dusza romantyka , zamiłowanie do piękna i wykształcenie. Poza tym miałem już spore doświadczenie w pracach konserwatorskich na obszarze architektury zabytkowej więc wiedziałem, że to może być to - czyli nie tylko praca, zarabianie na chleb ale również powołanie – nie myliłem się.
Specjalizuje się w konserwacji elewacji ceglanych, kamiennych oraz wypraw tynkarskich obiektów zabytkowych. Jedni widzą tylko mur, ścianę ja widzę magię. W każdym z nich z łatwością można zauważyć geniusz, precyzję i fachowość ich budowniczych sprzed wieków. Pieły się w górę przez wiele lat wnikliwie przemyślane pod względem architektonicznym a także zastosowanej technologii.
To dziedzictwo, które należy zachować dla przyszłych pokoleń zachowując estetykę, niepowtarzalny klimat oraz szacunek do pierwotnej tkanki zabytku zgodnie z techniką i materiałami wykonawczymi.
Zadanie z gruntu nie należy do łatwych, wymaga rzetelnej wiedzy, umiejętności manualnych, cierpliwości – by tylko wymienić te najistotniejsze walory w pracach przy konserwacji budowli zabytkowych z dostępu linowego. Podczas rekonstrukcji detali architektonicznych konieczna jest nie tylko wprawna dłoń i wyobraźnia lecz również pewnego rodzaju empatia i wyczucie intencji artysty. Często widzę elewacje odnowione na sposób „ cukierkowy” pozbawione ducha minionych wieków a przecież nie taki jest cel. Konserwacja zachowawcza pozwala wychwycić rys lat niezbędny we właściwym odbiorze pomników naszego dziedzictwa. W jaki sposób więc należy zadbać o starą elewacje ceglaną żeby uchronić ją od niszczenia? Pokuszę się o kilka fachowych rad, przy czym należy pamiętać, że obiekty wpisane do rejestru zabytków lub znajdujące się pod opieką konserwatora zabytków należy remontować za zgodą i pod czujnym okiem konserwatora zabytków. Pierwszym krokiem jest czyszczenie cegły. Pozostawienie w procesie czyszczenia w stanie jak najbardziej nie zmienionym spieku cegły jest sprawą fundamentalną. Cegły , silnie zabrudzone można czyścić preparatem chemicznym do tego celu przeznaczonym. Następnie dezynfekcja muru. Do jednych z głównych czynników powodujących niszczenie elewacji ceglanych są mikroorganizmy. Jednym ze źródeł zakażenia jest podciąganie kapilarne a wraz z nim transport w wyższe partie elewacji bakterii, glonów i innych drobnoustrojów zawartych w glebie. Silny ich wzrost widoczny jest w miejscach wystawionych na szczególne działanie wody. Po zabiegach oczyszczających przychodzi czas na wzmocnienie osłabionych partii muru. W wyniku utraty pierwotnej wytrzymałości mechanicznej materiału budulcowego jakim jest cegła, oraz osłabionych piaszczących się fragmentów materiałów mineralnych stosuje się preparaty do wzmacniania cegły opartych na estrach kwasu krzemowego. W starych, ceglanych elewacjach często występują ubytki, możemy je naprawić stosując kity wypełniające cegłę. Należy dobrać odpowiedni kolor aby jak najlepiej dostosować materiał napraw do oryginalnego podłoża, zaprawa wybarwiona na kolor materiału uzupełnianego, do otworzenia zewnętrznej powierzchni cegły. Jeżeli wcześniej dokonywano lokalnych napraw w postaci cegieł o innej kolorystyce z pewnością powstała nieestetyczna, barwna mozaika. Jesteśmy w stanie temu zaradzić stosując scalenie kolorystyczne całej elewacji technikami laserunkowymi które posiadają właściwości hydrofobowe.
Dla ochrony całej elewacji ceglanej przed destruktywnym wnikaniem wód opadowych i wilgoci z powietrza stosujemy płaszcz hydrofobowy. Impregnacja hydrofobizująca nie tylko chroni elewacje przed niszczeniem, ale radykalnie ograniczy jej brudzenie się. Osiągnięty w wyniku konserwacji efekt estetyczny zostanie zachowany przez szereg lat. Podczas spoinowania murów ceglanych należy pamiętać, że zaprawy wapienne posiadają małą wytrzymałość mechaniczną, są nieodporne na zamrażanie i krystalizujące w ich porach sole rozpuszczane w wodzie, są niecałkowicie odporne na działanie wody ( przede wszystkim zawierającej kwas węglowy ), a także całkowicie nieodporne na zanieczyszczające atmosferę silne kwasy ( siarkowy, azotowy ). Wymienione czynniki powodują stopniowe niszczenie zapraw występujących w zewnętrznych partiach murów, co przejawia się głównie w ich dezintegracji granularnej ( rozpad ziarnisty ) i osypywaniu się. Stopniowo zaprawa rozpada się coraz głębiej, może to powodować wypadanie cegieł z muru. Szczególnie mocno przebiegają te zjawiska w zaprawach zasolonych, narażonych na częste i głębokie działanie wody. W przypadku gdy mury są suche, zaprawy wapienne nie ulegają zniszczeniu a ich wytrzymałość z biegiem czasu wzrasta. Dobrze zachowane zaprawy spotykamy więc we wnętrzach budowli, a także miejscach chronionych przed wodą i głębiej położonych warstwach zewnętrznego lica murów pozostających poza strefą nasiąkania wodą.
A teraz po ciężkiej pracy możemy cieszyć nasze oczy i serca widokiem uratowanej od zapomnienia starej, ceglanej budowli, pozostawionej nam w spadku po ludziach minionych epok!
Profilem działania firmy są specjalistyczne prace konserwatorskie z zastosowaniem metod alpinistycznych na dużych wysokościach.
Zapraszamy na oficjalną stronę Icona Prace Wysokościowe
ICONA Prace Wysokościowe http://www.wysokoscioweprace.entro.pl/